Styl wzniosły, patetyczny, szczegółowy, realistyczny opis przedmiotów. Retargacja – opóźnienie akcji przez wprowadzenie opisu. Sceny batalistyczne, Epizodyczność akcji, Tyrtajos- twórca grec. w 7w. W utworze pt. rzecz to piękna nawiązuje do walki w obronie ojczyzny, gotowości, poświęcenie życia, taki człowiek będzie bohaterem. rzecz niezwykle piękna. Hasło Określenie hasła; cudo: Niezwykle piękna rzecz: cud: rzecz niezwykle piękna: poemat: utwór wierszowany lub rzecz niezwykle Tyrtajos – Rzecz to piękna 3. Juliusz Cezar – Pamiętniki o wojnie z Gallami 4. Pieśń o Rolandzie 5. Jan Kochanowski – Odprawa posłów greckich 6. Andrzej Frycz Modrzewski – O poprawie Rzeczypospolitej 7. Wacław Potocki – Transakcja wojny chocimskiej 8. Jan Chryzostom Pasek – Pamiętniki 9. Ignacy Krasicki – Monachomachia 10. Tyrtajos Rzecz to piękna "Rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu, Ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny; Kiedy atoli swe miasto i ziemię żyzną porzuca, Wnet żebrakiem się staje — los to najgorszy ze wszystkich - Jako że z miłą swą matką i z ojcem staruszkiem się błąka, Literatura piękna – definicja. Literatura piękna to dzieła pisemne i ustne o charakterze artystycznym. Funkcja estetyczna języka pełni w nich dominującą rolę. Treść uwzględnia długie, barwne opisy krajobrazu, postaci, metafory i inne środki stylistyczne. Do literatury pięknej zalicza się głównie teksty pisane prozą, jednak Odpowiedź. Według mitologii greckiej, był synem Lajosa i Jokasty. Wyrocznia oznajmiła Lajosowi, że zostanie zamordowany przez swojego syna, który później poślubi własną matkę. Wiadomość spowodowała, że Lajos nakazał pozbyć się Edypa, a więc kazał swojemu służącemu, aby zostawił go w górach. Na nieszczęście Lajosa Tato, dlaczego nie mówisz do mnie po imieniu? to jedno z pytań, które usłyszałam od małego dziecka spacerującego z rodzicami nad morzem. Niestety, nie doczekało się ono odpowiedzi. Szkoda, gdyż postawa syna była jak najbardziej właściwa. Nie tylko słusznie zauważył, że starsi nie okazali mu szacunku, zaprotestował przeciwko zwracaniu się do niego inaczej niż po imieniu, ale Jednym z nich jest "Rzecz to piękna…", jest to wiersz-apel, zagrzewający do walki w obronie ojczyzny. Poeta, ukazuje w nim cel, jakim jest obrona własnego kraju, nawet za cenę życia. Wojownicy, którzy oddadzą swe życie, staną się bohaterami, i pamięć o nich nigdy nie zniknie. Rzecz to piękna Tyrtajos. MIŁOŚĆ DO OJCZYZNY MIARĄ WARTOŚCI CZŁOWIEKA: Tyrtajos był pierwszym poetą, który wezwał rodaków do obrony ojczyzny. Od jego imienia powstało określenie: poezja tyrtejska, oznaczające poezję patriotyczną, nawołującą do walki w obronie niepodległości kraju. Najnowsze pytania bez odpowiedzi przez użytkownika Martyna w Język polski pytanie zadane 21 września 2016 186 wizyt. czy za karierę zawsze trzeba tak drogo płacić? qGrBY. Tyrteusz Tyrteusz (gr. Tyrtajos) - żył w VII w Zagrzewał do walki Spartan, kt6rzy podobno właśnie dzięki jego poezji pokonali wroga. Sam Tyrteusz był wodzem w II wojnie mesyńskiej. Uważał, że nie ma piękniejszej śmierci niż w pierwszym szeregu, podczas walk za ojczyznę . Pisał: Walczmy mężnie w obronie tej naszej ziemi i dzieci, Choćbyśmy zginąć musieli, życia swojego nie szczędźmy Nuże młodzieży ,walczcie, a jeden przy drugim niech wytrwa Myśli o szpetnej ucieczce nie dopuszczajcie ni strachu, Ale sercom w swych piersiach przydajcie wielkości i męstwa Lęk przed życia utratą, z wrogiem się starłszy odrzućcie (...) Poeta -Tyrteusz, to taki twórca, który nie poprzestaje na samej pieśni, lecz sam chwyta za oręż, rusza do boju, a często ginie. Imię Tyrteusz z biegiem wieków przestało należeć ,,tylko" do starogreckiego poety - ludzie zaczęli nazywać Tyrteuszami bohaterów ginących za ojczyznę, poetów rzucających się w wir walki. W Polsce pojęcie odżyto w romantyzmie. Tyrteuszami nazywa się romantyków krajowych, którzy nie tylko pisali płomienne, poruszające strofy; lecz brali udział w powstaniach, w działalności konspiracyjnej, często płacili życiem lub niewolą za swój patriotyzm. Drugie pokolenie polskich Tyrteuszy to powstańcy warszawscy roku 1944, zwani też Kolumbami - poeci tacy, jak Baczyński, Tadeusz Gajcy Andrzej Trzebiński, Bojarski - poeci i żołnierze powstania , i jego ofiary. Tyrtajos pozostał w świadomości ludzi symbolem poety bojownika, patrioty głoszącego, że zaszczytnie jest bić się i umierać za ojczyznę. Od jego poezji wziął się i funkcjonuje po dziś dzień termin „poezji tyrtejskiej”. Termin ten pochodzi od poezji Tyrtajosa, podejmującego w swej twórczości motyw walki o ojczyznę. Poezja tyrtejska oznacza poezje czynu, zagrzewającą do walki, opiewającą bohaterstwo tych, którzy potrafią oddać życie dla swojego kraju. „Rzecz to piękna ...” to wiersz – apel wzywający do walki w obronie ojczyzny , której niepodległość jest zagrożona : „ Rzecz to piękna zaprawdę , gdy krocząc w pierwszym szeregu , / Ginie człowiek odważny , walcząc w obronie ojczyzny ...". Poeta nawołuje więc do trwania na polu walki i do gotowości oddania życia za swój kraj . Aby zachęcić czytelnika wiersza do bohaterstwa , stosuje również tak zwany antyprzykład – ukazuje , co czeka tchórza , człowieka , który nie chce oddać życia za ojczyznę : „ Wnet żebrakiem się staje – los to najgorszy ze wszystkich - / (...) wrogość go wita wśród ludzi (...)./ Hańbą rodzinę okrywa , zeszpeca wygląd swój świetny , /Wszak niesława , a także zło za nim podąża”. Od imienia poety poezja patriotyczna, wzywająca do walki , określana jest mianem poezji tyrtejskiej, zaś postawa pełna gotowości do oddania życia dla dobra ojczyzny to postawa tyrtejska, albo tyrteizm. Apostroficzność tych wypowiedzi zwraca uwagę na fakt że, jest to poetycki apel, który kształtuje postawę patrioty – przyjętą przez ludzkość już na następne stulecia. Homer Iliada Autor przedstawia przebieg wojny trojańskiej (czas wydarzeń obejmuje pięćdziesiąt dni z ostatniego roku wojny). Wojna ciągnie się od dziesięciu lat i szala zwycięstwa nie przechyliła się na żadną ze stron. Wszyscy są już wyczerpani walkami, jednak nie podejmują rozmów ugodowych. Homer przedstawia ważne dla przebiegu wojny wydarzenia, opisy pojedynków, dzielnych wodzów. Wspomina więc o gniewie Achillesa (Zdenerwował on się na Agamemnona, że ten zabrał mu brankę Bryzeidę. Zadecydował więc, że wycofa się z walk. Spowodowało to osłabienie Greków), kradzieży posągu Ateny, podstępie polegającym na zbudowaniu wielkiego konia. Prezentuje najsłynniejszą z walk, która odbyła się między Achillesem i Hektorem. Przywołuje bohaterów: Ajaksa, Odyseusza, Nestora, Diomenesa, Menelaosa… Ukazany zostaje również koniec walk: podstęp doprowadza do zdobycia Troi – wojna kończy się zwycięstwem Greków. Erich Maria Remarque Na zachodzie bez zmian Autor opisał okrucieństwo wojny z punktu widzenia dziewiętnastoletniego żołnierza. Przedstawił losy przyjaciół, którzy za namową nauczyciela zaciągają się do wojska, jednak ich chęć do walki zostaje skonfrontowana z brutalną rzeczywistością. Okazuje się, że wojna przynosi śmierć i wpływa niszcząco na psychikę ludzką, zmusza do przyspieszonego dojrzewania, deprawuje – nieodwracalnie zmienia człowieka. Zostają ukazane przygnębiające obrazy: pobojowiska, umieranie, szpitale wojskowe. Celem autora nie było pokazanie heroizmu walczących, lecz uwypuklenie bezsensowności całego konfliktu. Jest to protest przeciwko wojnie. Antoni Słonimski Alarm Pierwsza część wiersza przedstawia obraz walczącej Warszawy. Rozpoczyna się od przywołania jednego z komunikatów stosowanych przez warszawskie radio we wrześniu 1939 roku: UWAGA! Uwaga! Przeszedł! Koma trzy! Został ogłoszony alarm dla Warszawy. Miał ostrzec ludność przed bombardowaniami. Utwór dotyczy więc pierwszych dni wojny, ukazuje grozę tych chwil. Przedstawiona zostaje atmosfera podenerwowania: zgiełk, wrzaski, wybuchy, dźwięk syren, krzyki. Ludzie są przerażeni, ciągle nasłuchują z obawy, że bomba spadnie gdzieś blisko nich – nawet cisza powoduje przerażenie, bo po niej następują naloty niemieckich bombowców, w tym wypadku jest więc oczekiwaniem na śmierć. Ludzie nie mogą się bronić, nie ma żadnej bezpiecznej kryjówki. Wojna doprowadza do zniszczenia: Płyną zburzone kościoły, Ogrody zmienione w cmentarze, Ruiny, gruzy, zwaliska […] Wszystkie znane podmiotowi lirycznemu ulice i domy przestają istnieć. Jednak namawia on do walki z hitlerowcami. Druga część wiersza ukazuje więc przeżycia podmiotu lirycznego, który jest emocjonalnie związany z Warszawą. Wiersz pokazuje okrucieństwa wojny: śmierć, zniszczenie, strach. Aleksander Kamiński Kamienie na szaniec Książka jest oparta na autentycznych wydarzeniach związanych z okupacją niemiecką. Przedstawiona zostaje Warszawa podczas II wojny światowej i związana z nią podziemna działalność harcerska. Główni bohaterowie utworu to chłopcy (Alek, Rudy, Zośka), którzy właśnie zdali maturę. Ich dalsze plany nie mogą być zrealizowane, bo w 1939 roku wybucha wojna. Uczestniczą w niej: biorą udział w akcjach Małego Sabotażu, walczą z bronią w ręku w ramach Grup Szturmowych. Autor przywołuje działania wojenne, które mają miejsce w Warszawie, Kraśniku, Celestynowie, Czarnocinie, Sieczychach. Opisuje też sam krajobraz wojenny, np. okupowanej stolicy: Warszawa w październiku 1939 roku była miastem grozy. Gruzy hamowały ruch na ulicach, dymiły jeszcze zgliszcza. Na jezdniach piętrzyły się barykady. Domy były bez szyb. Mieszkania bez światła, bez wody, bez gazu. Zamarłej i niesamowitej ciszy ulic nie porusza zgrzyt wozów tramwajowych. Na każdym domu blizny po uderzeniach bomb i szrapneli. Przedstawione zostały też skutki wojny (tortury, śmierć). Wszystko to składa się na wielki patriotyzm bohaterów. Tadeusz Różewicz Ocalony Bohater wiersza to młody człowiek, któremu udało się przeżyć wojnę. Jest on nieszczęśliwy, nie może wymazać z pamięci widoku zabijanych ludzi, zmaltretowanych ciał. Wszystkie doświadczenia wojenne wpłynęły na niego negatywnie, powszechnie uznawane zasady moralne stały się niejasne. Musi się więc na nowo przystosować do świata, jednak zauważa wiele trudności – jest pełen niepokoju. Wiersz pokazuje nieodwracalny wpływ wojny na psychikę człowieka, dowodzi, że tak okrutne wydarzenia zmieniają postrzeganie świata. Ocalony ma tym bardziej tragiczną wymowę, że podmiot liryczny jest przedstawicielem pokolenia Kolumbów – człowiekiem, który jeszcze nie dorósł, a już musiał walczyć i patrzeć na śmierć. Inne przykłady literackie: Tyrtajos Rzecz to piękna (zachęta do obrony ojczyzny i udziału w wojnach)Wincenty Kadłubek Kronika Polska (opisy wojen prowadzonych przez Polskę)Torquato Tasso Jerozolima wyzwolona (wojna pobożna)Jan Kochanowski Odprawa posłów greckich (przyczyny i skutki wojny)Adam Mickiewicz Konrad Wallenrod (podstępna wojna)Lew Tołstoj Wojna i pokój (wojny napoleońskie)Henryk Sienkiewicz Ogniem i mieczem (wojny na Ukrainie)Margaret Mitchell Przeminęło z wiatrem (wojna secesyjna, jej wpływ na losy człowieka)Ernest Hemingway Komu bije dzwon (okrucieństwa wojny wpływające na psychikę)Roman Bratny Kolumbowie. Rocznik 20 (ludzie wchodzący w dorosłość w czasie II wojny światowej)Tadeusz Różewicz Kartoteka (negatywny wpływ wojny na psychikę)Joseph Heller Paragraf 22 (groteskowa wizja wojny) Rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu,Ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny;Kiedy atoli swe miasto i ziemię żyzną porzuca,Wnet żebrakiem się staje – los to najgorszy ze wszystkich –Jako że z miłą swą matką i ojcem staruszkiem się błąka,Dzieci maleńkie przy sobie mając i prawą wrogość go wita wśród ludzi, do których przybędziePrzed niedostatkiem uchodząc, biedą nieszczęsną trapiony,Hańbą rodzinę okrywa, zeszpeca wygląd swój świetny,Wszak niesława, a także zło tuż za nim więc błędny wygnaniec żadnego nie budzi współczucia,Żadną czcią się nie cieszy, przyszłość też rodu niweczy,Walczmy mężnie w obronie tej naszej ziemi i dzieci,Choćbyśmy zginąć musieli, życia swojego nie młodzieńcy, walczcie, a jeden przy drugim niech wytrwa,Myśli o szpetnej ucieczce nie dopuszczajcie, ni strachu,Ale sercom w swych piersiach przydajcie wielkości i męstwa,Lęk przed życia utratą, z wrogiem się starłszy, odrzućcie,Tych zaś, którym już wiek poruszania się lekkość odebrał,Nie zostawiajcie, uchodząc z bitwy, starców czcigodnych. (...)Zatem niech każdy wytrwa w rozkroku stając, a obieNogi niech oprze o ziemię mocno, i zęby zaciśnie.